Сипаттама
Дәрілік препаратты медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулық
Саудалық атауы
Рофлузол
Халықаралық патенттелмеген атауы
Флуконазол
Дәрілік түрі, дозалануы
Капсулалар, 150 мг
Фармакотерапиялық тобы
Жүйелі қолдануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған зеңге қарсы препараттар. Триазолтуындылары. Флуконазол
АТХкодыJ02AC01
Қолданылуы
Рофлузол ересектерде келесі ауруларды емдеу үшін көрсетілген:
- криптококкты менингит;
- кокцидиоидомикоз;
- инвазивті кандидоз;
- ауыз жұтқыншақтың, өңештің кандидозын, кандидурияны және терінің және шырышты қабықтың созылмалы кандидозын қоса алғанда, шырышты қабықтардың кандидозы;
- ауыз қуысының созылмалы атрофиялық кандидозының (тіс протездерін тағумен байланысты) тіс гигиенасын сақтау немесе жергілікті емдеу жеткіліксіз болған жағдайда;
- жергілікті емдеу қолайсыз болған кезде жіті немесе қайталанатын қынаптық кандидоз;
- жергілікті емдеу қолайсыз болған кезде кандидоздық баланит;
- жүйелі емге көрсетілім болған кезде табанның, тегіс терінің, бұттың дерматофитиясын, түрлі-түсті лишай мен терінің кандидоздық инфекцияларын қоса алғанда, дерматомикоздар;
- тырнақтың дерматомикозы (онихомикоз), басқа дәрілік заттарды тағайындау қолайсыз болған кезде.
Рофлузол ересектерде келесі аурулардың профилактикасы үшін көрсетілген:
- қайталану қаупі жоғары пациенттерде криптококкты менингиттің қайталануы;
- қайталану қаупі жоғары АИТВ бар пациенттерде ауыз жұтқыншақ немесе өңеш кандидозының қайталануы;
- қынаптық кандидоздың қайталану жиілігін төмендету үшін (жылына 4 немесе одан да көп эпизодтар));
- ұзақ нейтропениясы бар пациенттерде кандидоздық инфекциялар (химиялық терапияға ұшырайтын қатерлі гематологиялық аурулары бар пациенттер немесе гемопоэздік дің жасушалары транспланттаудан өткен пациенттер сияқты).
Емдеу культуральдық және өзге де зертханалық зерттеулердің нәтижелерін алғанға дейін басталуы мүмкін. Нәтижелерді алғаннан кейін инфекцияға қарсы терапияны тиісті түрде түзету керек.
Зеңге қарсы заттарды тиісінше қолдану жөніндегі ресми нұсқаулықтардың ақпаратын ескеру қажет.
Дәрілік препаратты қолданудың басталуына дейінгі қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- белсенді затқа, басқа да азольдық қосылыстарға немесе 6.1 бөлімде көрсетілген кез келген қосымша заттарға аса жоғары сезімталдық;
- терфенадинді бір мезгілде қолдану флуконазолды күніне 400 мг немесе одан жоғары дозаларда бірнеше рет қабылдайтын пациенттерде қарсы көрсетілген, бұл флуконазол мен терфенадиннің дозаларының өзара әрекеттесуін бірнеше рет зерттеу негізінде анықталған;
- флуконазол қабылдайтын пациенттер үшін QT аралығын ұзартатын және цизаприд, астемизол, пимозид, хинидин және эритромицин сияқты P450 (CYP) 3A4 цитохром ферменті арқылы метаболизденетін басқа дәрілік заттарды бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілген
- жүктілік және лактация кезеңі
- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер (капсула қабығында балаларда қолдануға тыйым салынған бояғыш бар)
Басқа дәрілікпрепараттармен өзара әрекеттесуі
Келесі дәрілік заттармен бір мезгілде қолдануға болмайды:
Цизаприд:"пируэт" түріндегі қарыншалық тахикардияны қоса алғанда, жүрек тарапынан жағымсыз реакциялар болуы мүмкін. Бақыланатын зерттеуде күніне 1 рет 200 мг дозада флуконазолды және күніне 4 рет 20 мг дозада цизаприді бір мезгілде қолдану қан плазмасындағы цизаприд деңгейінің едәуір жоғарылауына және QT аралығының ұзаруына әкелді.
Терфенадин: QT аралығының ұзаруы салдарынан ауыр жүрек аритмияларының пайда болуына байланысты терфенадинмен емдеу кезінде күніне 400 мг немесе одан жоғары дозада флуконазолды бір мезгілде қолдануға болмайды. Флуконазолды күніне 400 мг-нан төмен дозада терфенадинмен бір мезгілде қабылдау дәрігердің бақылауымен жүргізілуі тиіс.
Астемизол: бір мезгілде қолдану астемизол клиренсін төмендетеді. Плазмадағы астемизолдың жоғары концентрациясы QT аралығының ұзаруына және сирек жағдайларда – "пируэт"түріндегі қарыншалық тахикардияның пайда болуына әкелуі мүмкін.
Пимозид: бір мезгілде қолдану пимозид метаболизмінің бәсеңдеуіне әкелуі мүмкін. Қан плазмасындағы пимозид концентрациясының жоғарылауы QT аралығының ұзаруына және сирек жағдайларда – "пируэт" түріндегі қарыншалық тахикардияның пайда болуына әкелуі мүмкін.
Хинидин: бір мезгілде қолдану хинидин метаболизмінің бәсеңдеуіне әкелуі мүмкін. Хинидинді қолдану QT аралығының ұзаруымен және сирек жағдайларда – "пируэт" түріндегі қарыншалық тахикардияның пайда болуымен қатар жүреді.
Эритромицин: бір мезгілде қолдану кардиоуыттылық (QT аралығының ұзаруы, "пируэт" түріндегі қарыншалық тахикардия) және онымен байланысты өлім қаупін ықтимал арттырады.
Келесі дәрілік заттарды бір мезгілде қолдану ұсынылмайды:
Галофантрин: флуконазол қан плазмасындағы галофантрин концентрациясын CYP3A4-те тежеуші әсерге байланысты арттыруы мүмкін. Флуконазол мен галофантринді бір мезгілде қолдану кардиоуыттылық (QT аралығының ұзаруы, "пируэт" түріндегі қарыншалық тахикардия) және онымен байланысты өлім қаупін арттыра алады.
Бір мезгілде қолданғанда сақтықпен қолдану қажет дәрілік заттар:
Амиодарон: бір мезгілде қолдану QT аралығын ұзартуы мүмкін. Флуконазол мен амиодаронды бір мезгілде қолдану қажет болған кезде, әсіресе флуконазолдың жоғары дозаларын қабылдағанда (800 мг) сақ болу керек.
Мынадай дәрілік заттарды бір мезгілде қолдану сақтық шараларын сақтауды және дозаларды түзетуді талап етеді:
Басқа дәрілік заттардың флуконазолға әсері
Рифампицин: бір мезгілде қолдану "концентрация-уақыт" (AUC) қисығы астындағы алаңның 25% төмендеуіне және флуконазолдың жартылай шығарылу кезеңінің 20% қысқаруына әкелді. Рифампицинді бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде флуконазол дозасын арттыру мүмкіндігін қарастыру керек.
Өзара әрекеттесудің зерттеулері флуконазолды тамақпен, циметидинмен, антацидтермен ішу арқылы қолданғанда немесе сүйек кемігін трансплантациялау кезінде дененің жалпы сәулеленуінен кейін флуконазол абсорбциясының клиникалық елеулі бұзылысы байқалмайтынын көрсетті.
Гидрохлоротиазид: фармакокинетикалық өзара әрекеттесуді зерттеуде флуконазол қабылдайтын сау еріктілермен гидрохлоротиазидтің көп реттік дозаларын бір мезгілде қолдану қан плазмасындағы флуконазол концентрациясын 40% - ға арттырды. Әсердің осындай айқын көрінген жағдайында бір мезгілде диуретиктер қабылдайтын пациенттерде флуконазолды мөлшерлеу режимін өзгерту талап етілмейді.
Флуконазолдың басқа дәрілік заттарға әсері
Флуконазол 2C9 және 3A4 изоферменттерінің P450 (CYP) цитохромының орташа тежегіші болып табылады. Флуконазол да CYP2C19 изоферментінің күшті тежегіші болып табылады. Төменде көрсетілген бақыланатын/құжатталған өзара іс-қимылдарға қосымша, флуконазолмен бір мезгілде қолданылатын CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 арқылы метаболизденетін басқа заттардың қан плазмасында концентрациясының жоғарылау қаупі бар. Осы себеппен осындай біріктірілімдерді қолдану кезінде сақтықты сақтау және пациенттердің жай-күйін мұқият бақылауды жүзеге асыру қажет. Флуконазолдың жартылай шығарылу ұзақ кезеңіне байланысты оның фермент-тежегіш әсері емді тоқтатқаннан кейін 4-5 күн бойы сақталады.
Альфентанил: флуконазолды (400 мг) қолданғанда альфентанилді (20 мкг/кг) вена ішіне енгізумен бір мезгілде сау еріктілерде альфентанилдің 2 есе жоғарылауы байқалды, СУР3А4 тежелуіне байланысты. Альфентанил дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
Амитриптилин, нортриптилин: флуконазол амитриптилин мен нортриптилиннің әсерін күшейтеді. Біріктірілген емнің басында және 1 аптадан кейін 5-нортриптилиннің және/немесе S-амитриптилиннің концентрациясын өлшеу ұсынылады. Қажет болған жағдайда амитриптилиннің/нортриптилиннің дозасын түзету керек.
Амфотерицин В: флуконазол мен амфотерицинді қалыпты және төмендетілген иммунитеті бар инфекцияланған тіндерге бір мезгілде енгізу С.albicans жүйелік инфекциясында шағын аддитивті зеңге қарсы әсерді, Cryptoccus neoformans Бассүйекішілік инфекциясында өзара әрекеттесудің болмауын және Aspergillus fumigatus жүйелік инфекциясында екі препараттың антагонизмін анықтады. Осы зерттеулер барысында алынған нәтижелердің клиникалық мәні белгісіз.
Антикоагулянттар: тіркеуден кейін қолданғанда, басқа да азольді зеңге қарсы дәрілермен болған жағдай сияқты протромбиндік уақыттың ұлғаюымен қатар, флуконазолды варфаринмен бір мезгілде қабылдаған пациенттерде құбылыстар (көгерулер, мұрыннан қан кету, асқазан-ішек қан кетуі, гематурия және мелена) байқалды. Флуконазол мен варфаринді бір мезгілде қолданған кезде протромбиндік уақыттың 2 еселенген мәнге дейін артуы байқалды, CYP2C9 арқылы варфариннің метаболизмінің тежелуінен болуы мүмкін. Кумарин типті антикоагулянттарды немесе индандиондық антикоагулянттарды флуконазолмен бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде протромбиндік уақытқа мұқият мониторинг жүргізу қажет. Антикоагулянт дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
Қысқа әсерлі бензодиазепиндер (мысалы, мидазолам, триазолам): мидазоламды ішу арқылы қолданғаннан кейін флуконазолдың тағайындалуы мидазолам концентрациясының едәуір жоғарылауына және психомоторлық әсерлердің күшеюіне әкелді. 200 мг флуконазол мен 7,5 мг мидазоламды бір мезгілде қолдану AUC және мидазолам жартылай шығарылу кезеңінің тиісінше 3,7 есе және 2,2 есе ұлғаюын тудырды. 0,25 мг триазоламмен бір мезгілде қолданылатын тәулігіне 200 мг Флуконазол AUC және триазоламның жартылай шығарылу кезеңін тиісінше 4,4 есе және 2,3 есе ұлғайтты. Триазоламды флуконазолмен бір мезгілде қолданғанда триазолам әсерін потенциалдау және ұзарту байқалды. Егер флуконазолмен емделетін пациенттерге бензодиазепиндерді бір мезгілде қолдану қажет болса, бензодиазепиндердің дозасын төмендету мүмкіндігін қарастыру және пациенттердің жай-күйіне тиісті мониторинг жүргізу қажет.
Карбамазепин: флуконазол карбамазепин метаболизмін тежейді және қан сарысуындағы карбамазепин деңгейінің 30% - ға жоғарылауына әкеледі. Карбамазепин тарапынан уыттылық көріністерінің даму қаупі бар. Карбамазепин дозасын оның концентрациясының деңгейіне және препараттың әсеріне байланысты түзету қажет болуы мүмкін.
Кальций өзекшелерінің блокаторлары: кальций каналдарының кейбір антагонистері (нифедипин, никардипин, амлодипин, верапамил және фелодипин) CYP3A4 ферментімен метаболизденеді. Флуконазол кальций каналдарының антагонистерінің жүйелі әсерін ықтимал арттыруы мүмкін. Жағымсыз реакциялардың мұқият мониторингі ұсынылады.
Целекоксиб: бір мезгілде флуконазол (күніне 200 мг) және целекоксиб (200 мг) қолданған кезде Сmaх және целекоксиб AUC мәндері тиісінше 68% және 134% - ға өсті. Флуконазолды бір мезгілде қолданған кезде целекоксиб дозасын екі есе төмендету қажет болуы мүмкін.
Циклофосфамид: Циклофосфамид пен флуконазолды бір мезгілде қолдану қан сарысуындағы билирубин мен креатининнің деңгейін жоғарылатады. Бұл препараттарды бір мезгілде қолдануға болады, қан сарысуындағы билирубин мен креатинин концентрациясының жоғарылау қаупін ескере отырып.
Фентанил: фентанил мен флуконазол арасындағы ықтимал өзара іс-қимыл салдарынан өліммен аяқталатын фентанилмен уланудың бір жағдайы туралы хабарланған. Флуконазол сау еріктілерде фентанил элиминациясын баяулатқаны анықталды. Фентанил концентрациясының артуы тыныс алудың тежелуіне әкелуі мүмкін, сондықтан пациенттің жағдайын мұқият бақылау керек. Фентанил дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері: CYP3A4 (аторвастатин және симвастатин) арқылы немесе CYP2C9 (флувастатин) арқылы метаболизденетін флуконазол мен ГМК-КоА-редуктаза тежегіштерін бір мезгілде қолдану миопатия мен рабдомиолиздің даму қаупін арттырады. Бұл препараттарды бір мезгілде қолдану қажет болған жағдайда миопатия мен рабдомиолиз симптомдарының пайда болуына қатысты пациентті мұқият бақылау және креатинкиназа деңгейіне мониторинг жүргізу керек. Креатинкиназа деңгейі айтарлықтай жоғарылаған жағдайда, сондай-ақ миопатия/рабдомиолизге диагностика жасау немесе күдіктену кезінде ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерін қолдануды тоқтату керек.
Олапариб: флуконазол сияқты CYP3A4 орташа тежегіштері плазмадағы олапарибтің концентрациясын ұлғайтады; бір мезгілде мұндай біріктірілімді қолдану ұсынылмайды. Егер біріктірілімдер болдырмау мүмкін болмаса, олапариб дозасын күніне 2 рет 200 мг дейін шектеу керек.
Циклоспорин: флуконазол концентрациясын және циклоспориннің AUC арттырады. Флуконазол (тәулігіне 200 мг) және циклоспоринді (тәулігіне 2,7 мг/кг) бір мезгілде қолданған кезде циклоспориннің АUC 1,8 есе жоғарылауы байқалды. Бұл біріктірілім циклоспорин дозасы төмендегенде оның концентрациясына байланысты қолданылуы мүмкін.
Эверолимус: in vivo немесе in vitro зерттеулер жүргізілмеген болса да, флуконазол CYP3A4 тежеуінен қан сарысуында эверолимус концентрациясын арттыра алады.
Сиролимус: флуконазол қан плазмасындағы сиролимустың концентрациясын, CYP3A4 және P-гликопротеиннің әсерінен сиролимустың метаболизмін басу арқылы көбейтеді. Бұл препараттарды сиролимустың дозасы препараттың концентрация деңгейіне және әсеріне байланысты реттелген жағдайда бір мезгілде қолдануға болады.
Такролимус: флюконазол CYP3A4 әсерінен ішекте такролимустың метаболизмін тежеу нәтижесінде қан сарысуындағы ауызша басқарылатын такролимус концентрациясын 5 есеге дейін арттыруы мүмкін. Такролимусты вена ішіне енгізген кезде фармакокинетикада айтарлықтай өзгерістер байқалмады. Такролимустың жоғарылауы нефроуыттылық фактормен байланысты болды. Такролимустың пероральді дозасын оның концентрациясына байланысты төмендету керек.
Лозартан: флуконазол лозартанның белсенді метаболитіне (E-31 74) метаболизмін тежейді, ол лозартан қолданған кезде ангиотензин II рецепторларының антагонизміне жауап береді. Пациенттердегі қан қысымын үнемі бақылау ұсынылады.
Метадон: Флуконазол қан сарысуында метадон концентрациясын жоғарылатуы мүмкін. Метадонның дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
Стероид емес қабынуға қарсы препараттар (СЕҚҚП): флурбипрофеннің ең жоғары концентрациясының (Сmaх ) және AUC мәні флуконазолмен бір мезгілде қолданғанда, флурбипрофенмен монотерапиямен салыстырғанда, сәйкесінше 23% және 81% артты.
Флуконазол CYP2C9 (мысалы, напроксен, лороксикам, мелоксикам, диклофенак) метаболизденетін басқа СЕҚҚП-тердің жүйелік әсерін күшейтуге қабілетті. СЕҚҚП-мен байланысты жағымсыз реакциялар мен уыттылыққа мониторинг жасау ұсынылады. СЕҚҚП дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
Фенитоин: Флуконазол бауырдағы фенитоин метаболизмін тежейді. Дәрілерді бірлесіп қолданғанда фенитоиннің уыттылығын болдырмас үшін қан сарысуындағы фенитоин концентрациясын бақылау қажет.
Преднизон: бауыр трансплантациясынан кейін жедел преднизонға шалдыққан пациентте флуконазолды терапияның үш айлық курсы аяқталғаннан кейін бүйрек үсті безінің жедел кортикекс жеткіліксіздігі пайда болатындығы туралы хабарлады. Флуконазолдың алынуы CYP3A4 белсенділігінің артуына себеп болған, бұл преднизон метаболизмінің жеделдеуіне әкелді. Флуконазолмен және преднизонмен ұзақ емделетін пациенттер бүйрек үсті безінің жеткіліксіздігін анықтау үшін флуконазол жойылған кезде мұқият бақылануы керек.
Рифабутин: Флуконазол сарысулық рифабутин концентрациясын жоғарылатады, бұл рифабутиннің AUC-нің 80% дейін артуына әкеледі. Флуконазол мен рифабутинді бір мезгілде қолданған пациенттерде увеит аурулары туралы айтылды. Біріктірілген емдеуде рифабутиннің уытты әсерінің белгілеріне назар аудару керек.
Саквинавир: Флуконазол бауырдағы саквинавир метаболизмінің CYP3A4 ферментінің әсерінен және Р-гликопротеиннің тежелуі салдарынан сақуинавирдің AUC мен Cmax мөлшерін шамамен 50% және 55% арттырады. Сакиинавир/ритонавирмен өзара әрекеттесу зерттелмеген, сондықтан оны одан да айқын көрсетуге болады. Саквинавирдің дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
Сульфонилмочевина препараттары: флуконазол сау еріктілердегі қан сарысуынан бір мезгілде енгізілетін сульфонилмочевина препараттарының (хлорпропамид, глибенкламид, глипизид, толбутамид) жартылай шығарылу кезеңін арттырды. Қандағы глюкоза деңгейін үнемі бақылау және қажет болған жағдайда сульфонилмочевина препараттарының дозасын уақтылы төмендету ұсынылады.
Теофиллин: өзара әрекеттесуді плацебо-бақыланатын зерттеу барысында 14 күн ішінде флуконазолды 200 мг дозада қолдану нәтижесінде қан плазмасынан теофиллиннің орташа тазарту коэффициенті 18% төмендеді. Теофиллиннің жоғары дозаларын қабылдаған немесе басқа жолмен теофиллиннің уытты әсерінің жоғары қаупі бар пациенттерге флуконазолмен теофиллиннің уыттылығы белгілерін анықтау үшін бақылау керек. Егер уыттылық белгілері пайда болса, емдеуді өзгерту керек.
Тофацитиниб: CYP3A4 тежелуін және CYP2C19 күшті тежелуін қамтамасыз ететін препараттармен бірге қолданғанда тофацитинибтің әсері артады (мысалы, флуконазол). Осы себепті, осындай препараттарды бір мезгілде қолданғанда, тофацитиниб дозасын күніне 1 рет 5 мг-ға дейін төмендету ұсынылады.
Барвинка қастауышы: флуконазол, мүмкін, CYP3A4 тежелуіне байланысты, қан плазмасындағы барвинка қастауышы концентрациясының жоғарылауына әкелуі мүмкін (мысалы, винкристин және винбластин), бұл нейроуыттылық әсердің дамуына әкеледі.
А дәрумені: Бір мезгілде All-транс-ретиноин қышқылын (А дәруменінің қышқылдық формасы) және флуконазолды қолданған пациентте орталық жүйке жүйесінен флуконазол шығарылғаннан кейін жоғалған мидың жалған ісік түрінде жағымсыз реакциялары бар екендігі айтылды. Бұл препараттарды бір уақытта қолдануға болады, орталық жүйке жүйесінен болатын жағымсыз реакцияларға мониторинг жүргізу ұсынылады.
Вориконазол (CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 тежегіштері): Флуконазолдан кейін вориконазолды қолданған кезде вориконазолдың жағымсыз әсерлеріне мониторинг жүргізу керек.
Зидовудин: Бұл біріктірілімді қабылдаған пациенттер зидовудинмен байланысты жағымсыз реакцияларды мониторингтеу үшін бақылауда болуы керек. Зидовудин дозасын төмендету бойынша сұрақты қарастыру керек.
Азитромицин: Флуконазол мен азитромицин арасындағы маңызды фармакокинетикалық өзара әрекеттесу табылған жоқ.
Пероральді контрацептивтер: Флуконазолдықайталама қабылдау пероральді біріктірілген контрацептивтердің тиімділігіне әсер етпейді.
Ивакафтор: муковисцидозды фиброздың трансмембраналы өткізгіштік реттегішінің күшейткіші ивакафтормен бір мезгілде қолдану ивакафтордың әсерін 3 есеге, ал гидроксиметил-ивакафторды (M1) 1,9 есеге арттырды. Ивакафтордың дозасын күніне 1 рет 150 мг-ге дейін төмендету флуконазол және эритромицин сияқты CYP3A орташа тежегіштерін қабылдаған пациенттерде ұсынылады.
